Cathedral Mejorda del Campo

On invitation by Filippo Conti from ScanandMake and making art 4.0 - I have 3D scanned the beautiful Cathedral Justo Gallego Martínez in Madrid with my collegue Marcel Kerkmans. The scans will be transformed into new art pieces that you can download and print at the platform of Scanandmake.

(only in Dutch) Ik ben verliefd geworden op deze magische plek. Deze grote kerk net buiten Madrid wordt al meer dan 50 jaar gebouwd door de priester Gusto Gallego Martínez. Hij was een boer en stierenvechter. In 1953 werd hij lid van een trappistenabdij, maar acht jaar later moest hij vertrekken toen bij hem tuberculose werd vastgesteld en zijn gezondheid verslechterde onder het monastieke regime. Hij begon een kathedraal te bouwen op een perceel dat hij had geërfd van zijn ouders. Hij heeft beloofd dat als hij herstelde van de tuberculose, hij een heiligdom zou bouwen ter ere van de Nuestra Señora del Pilar (Vrouwe van de Pilaar), tot wie hij had gebeden.

In der loop der jaren heeft hij zich ontdaan van zijn huis en al zijn bezittingen om al zijn tijd in dit bouwwerk te stoppen. Het is zo verbijsterend om te zien dat deze man 'gewoon' een kerk aan het bouwen is. En ook zonder enig bouwkundig besef zo lijkt het af en toe. Metalen kolommen en balken sluiten niet op elkaar aan. Stukken karton zitten in de plafonds gepropt. Steigers staan vast met geknoopt met een touw. In Nederland zou dit echt niet kunnen. We hebben een van de torens beklommen omdat we toch het dak wilde zien. Vrij riskant maar het uitzicht was magisch. Er nestelen zich katten en vogels in het gebouw en er is geen glas te vinden in ramen of koepels. Wanneer het regent valt al het water naar binnen en wordt door gegraven gleuven in de vloer langzaam afgevoerd de heuvel af. Er staat een hometrainer waar hij af en toe op fietst maar het liefst zit hij toch binnen bij zijn kacheltje. Op een stoel die bestaat uit een halve pallet. Het is heerlijk om te zien dat iemand zo vrij is om op deze manier te bouwen aan zijn eigen kerk. Niet beinvloed door grote architecten, geen weloverwogen beslissingen maar puur -zo lijkt het- op intuitie; omdat hij vind dat ze deze kerk, er zo uit hoort te zien!

De omtrek van het gebouw is 20x50 meter. Het is gebouwd op een oppervlakte van ongeveer 8.000 vierkante meter. Dit omvat een complex samenspel van kloosters, kantoren, onderdak en een bibliotheek. De kathedraal heeft al een koepel (naar het voorbeeld van Sint-Pieters) die circa 40 meter hoog is en ongeveer 12 meter in diameter - en waarvan de stalen pilaren zijn bevestigd met de hulp van zijn zes neefjes met behulp van katrollen. Het merendeel van de bouwmaterialen en gereedschappen die hij gebruikt voor de bouw worden gerecycled. Hij gebruikt zowel alledaagse voorwerpen en overtollige bouwmaterialen geschonken door bouwbedrijven en een nabijgelegen steenfabriek. Zo zijn de kolommen gevormd met oude benzinevaten.

Zijn eigen graf heeft hij al gegraven en bevind zich onder de kerk. Een ruimte met gewelven die alleen wordt gevuld door de intrede van het daglicht. Een crypte waar je in kunt lopen met en waar je een gat in de grond ziet met daarnaast een hoopje zand en een schep..

Wanneer Gusto overlijd is het de bedoeling dat de kerk wordt afgebouwd. Er zijn tekeningen te zien van gepleisterde strakke muren. Ik heb daarom de meest vreemde hoeken in de kerk vastgelegd op mijn scanner. En eveneens zijn handen heb ik vereeuwigd. De handen van god zoals hij zelf zegt; ‘God wil dat ik deze kerk bouw’.

Als of deze plek nog niet magisch genoeg was ontstond er ook nog eens een magische ontmoeting. Terwijl ik de kerk aan het 3D scannen was zag ik een vrouw op een plastic witte stoel zitten, midden in de kerk. De stoel ernaast was leeg en ik vond dat de vrouw verdacht veel leek op Marina Abramovich. Na een paar minuten en nog een paar keer kijken in de richting van dezer vrouw op de stoel besloot ik er toch maar naar toe te lopen. En tot mijn grote verbazing zat daar inderdaad “The goddess of Performance Art’! Ik besloot naast haar te zitten en we hebben een tijdje met elkaar kunnen spreken. Een magische ontmoeting op een magische plek! Heel bijzonder!

Deze plek is echt een aanrader om eens te bezoeken!

Het eind resultaat van dit project zal binnenkort op deze website en op de website van Scanandmake te zien zijn.

The Ornament

The Tokyo Teien Art Museum asked me to share my opinion about decoration. Herewith my vision;

My work blurs the line between fine art and design. Creating casts and molds of architectural fragments, spaces, and bodies, which people can interact with. My work questions the way in which form and function directly effect the relationship between the viewer and the work. One of the most striking examples is my cast of the Porta del Paradiso by Lorenzo Ghilberti (1378-1455). I collaborated with mold-maker Oscar Paanen to create a contra-mold of the inverted Gates of Paradise. From this cast I created a stand-alone reproduction: a piece that simultaneously serves as a functional object and an autonomous work of art. This approach allows me to appropriate the history of architecture and reconfigure it into a physical, tangible presence in space. Elements in Time is a continuation of  these ideas, for which I created playful rubber objects that take on the iconic, art-historical shapes and design. Each piece is unique and invites new interpretations of architecture and their associated cultures. The architectural ornament plays a big role my the work Elements in Time. 

Ornaments are in most cases characterized by styling, a repetitive motif and symmetry. For example, they may aim to bring the observer of something to be informed, thoughts so generate or to give a certain feeling. I realized that ornaments in architecture are mostly never displayed next to each other. Although there is still a big creed for modernism and minimalism in my ideas the ornament can play a bart in these spaces. Without them what’s left? 

Back in the days simplicity is good, decoration unnecessary.. Until recently, a large majority of the leading population would have spontaneously agreed there. On the one hand, from a Dutch tendency to soberness, and on the other hand because the good taste so commanded. Decoration, that was frills, that was excessive. From bridal builder to fashion designer, everyone disturbed the ornament. Not that this was a pure Dutch thing. The most radical contestant of the ornament, Adolf Loos (1870-1933), was the son of an Austrian construction worker. He was himself an architect and designer, making himself immortal in 1908 with an article whose title says everything: Ornament und Verbrechen, Decoration and Crime. Primitive nations such as Indians and Papuans, so declared Loos, decorate everything, to their own skin. They also eat their enemies. We, on the other hand, civilized as we are, have brushed us on the ornament. Let's be proud of that!

But the blood flows where it can not go - the ornament did not break out. No wonder: the tendency to decorate (apart from the disturbing adjective that has that word in today's Dutch) is in fact born. Who is able to put fruit on a self-baked pie without paying attention to the pattern they form? Who has peace with a slanting tie, or a room with four empty walls? Order and ornament go smoothly together, as the great art historian Ernst Gombrich explained, no human being can live with chaos.

You could say that Loos' proved untrue, and the ornamentlessness he sought outdated. It makes this book all the more relevant. The world of now you can only understand if you know the opposite pole. 

Coexist New Netherland

In 2014 I visited New York City for the first time. It fascinated me that this energetic city was once in Dutch hands and I wondered how it was possible that I actually knew so little about it. The history and origins of a place are sometimes not experienced enough in today’s volatile society. During my first visit, I bought a book concerning Dutch history in America. Walking along Battery Park, I tried to imagine what it must have been like for Henry Hudson, being there with new land in sight – hoping for a passage to Asia. Hudson slowly traversed up the river and eventually came along the country side (near present-day Albany) when he realized again, he was unsuccessful. There was no passage and he was forced to turn around. He never knew that he was the one who would discover the new land which is seen today as the capital of the Western world. Numerous locations and stories grabbed me and back in The Netherlands I continued my search for Dutch remnants in the new world. I had already decided that my next project had te be about this subject; the lost Dutch identity in New York.

New Netherland

In seventeenth century Amsterdam, the first multinational of the world was founded; the VOC, United East India Company. Around 1600 the city was in one of the most important transitional phases in its history. It was here that novelties emerged such as the commodity exchange and an exchange city bank. Because of the growing trade thousands of newcomers entered the city. New craftsmen introduced new techniques and people could learn more and more from each other. A special characteristic for the time was its tolerant government with regards to religion. To ‘believe’ was not strictly required, because trade had higher priority. 

"In this city is no one who does not trade," Descartes wrote on Amsterdam, having established himself here in the 1630’s. "Everyone is so filled with his own advantage, I could live there my entire life without being noticed by anyone." The naval trade created Dutch settlements over the world - especially Asia because of the high demand for herbs and spices back home. 

Hudson was commissioned by the WIC, Dutch West India Company to find a new route to Asia. After having been at sea for months, Hudson came across a piece of land perched on rocks in a one mile wide river. He found that its water was salt, which led him to hope that the river would lead to another sea that could form a passage to Asia. Unfortunately, as they boosted further on the river the water became fresh and there was no passage. 

Hudson saw it as a big failure, but other members of the crew would describe the lands as the most fertile they had seen. This news made it back to The Netherlands and the WIC decided (some time later) to attract new groups to the area. The area grew slowly into a new Dutch settlement named New Netherlands and obtained in 1625 its capital New Amsterdam.

The first immigrants to the new World were attracted by the possibilities of freedom that the undiscovered lands of the New World provided. The idea of he American Dream is therefore formed around the 17th century, when America was new, unexplored land - the land of unlimited possibilities: Freedom! The basis for this lies in the way of life in the former Dutch colony. This has in particular ensured that principles like religious freedom, drive to the freedom of trade and tolerance in a multicultural society were of paramount importance.

During the growth of New Amsterdam ‘everyone' was welcome as long as you wanted to work hard. In 1652, there were 200 people. Just like Amsterdam at that time, New Netherland was flooded by settlers from many different nationalities. In 1664, the year the British took over, the country was populated by 10,000 people with Beverwijck and New Amsterdam as stand-alone cities.